week 34

Eigenlijk moet ik een beetje lachen nu ik bezig ben met het schrijven van mijn eerste verhaal op mijn blog. Het voelt hetzelfde als toen ik 10 jaar was en in mijn dagboek schreef. Maar goed ik heb natuurlijk nu al een hoop te vertellen! 

Vanaf het eerste moment op het vliegveld bleek al dat Esra en ik echt een goede match zijn samen. We moesten 2 uur van tevoren aanwezig zijn, ik was er (voor mijn doen) netjes om 08:17 en had al 4 gemiste oproepen en een hoop appjes van Esra, ''waar blijf jij''.  Esra strest voor mij en ik chill voor Esra. Mooie uitersten die heel goed matchen. 

De ruimbagage incheck verliep niet helemaal soepeltjes. Er was zelfs twee keer een storing (tuurlijk) recht voor ons neus. Maar we hebben uiteindelijk netjes optijd onze bagage ingecheckt, dus niets aan de hand!!

En dan het afscheid, ik moet eerlijk bekennen dat ik wel even dacht 'jeetje 4 maanden is wel heel lang'. De avond daarvoor 23 aug waren we uiteten met het gezin, ik besefte wel dat ik hele gezellige lieve leuke ouders, broers en schoonzussen achter moest laten. 

Maar na de traantjes kwam er meteen een lach op mijn gezicht toen ik door de (of course verkeerde) poortjes liep. De langste wachtrijen pakken was ook wel heel typerend... maar goed, daar stond dan ook 'heel toevallig' een hele knappe vent!

Daar gingen dan mijn koffer en tas over de lopende band. Natuurlijk vonden wij het niet logisch om de elektrische spullen uit de tas te halen, dus daar kwamen ze al gauw genoeg terug met onze tassen. Steeds stond er een vrouw de bagage te controleren (dus ik opgelucht, met mijn bh's in m’n tas) en toen kwam er een man met mijn tas aanlopen, of die even mocht kijken wat ik bij had. Ik zei beschaamd ''uhh ja tuurlijk, maar niet schrikken er zitten bh's in'', waarop hij reageert ''O daar word ik niet warm of koud van, heb al heel wat maten but plugs voorbij zien komen''. Nou haha wat hebben we toch moeten lachen met die security!! 

Eenmaal door de bagagecheck konden we meteen in de rij gaan staan bij de gate. Gelukkig hoefden we daar een keer niet zolang te wachten. We zaten al netjes optijd in het vliegtuig (09:56), de tijd verstreek (eigenlijk zouden we om 10:15 vertrekken), maar het vliegtuig bleef stil staan... na een tijdje werd er omgeroepen dat ze aan het wachten waren op 4 mensen, want zij hadden ingecheckt maar zaten niet in het vliegtuig, omdat het te lang duurde hadden ze besloten om hun ruimbagage uit het vliegtuig te halen en te vertrekken. 

Wauw wat een vlucht, van alles gezien, bergen, zee, het helderste water ooit, sneeuw, zon, prachtige wolken en Netflix. 

Bij aankomst ging alles vanzelf, de taxichauffeur stond netjes te wachten en bracht ons naar 'ons' stekje. Yvo de huisbaas was daar te vinden om nog eenmaal met ons het contract door te nemen en ons wegwijs te maken. Toen Yvo weg was hebben we maar meteen al onze spulletjes uitgepakt, en daar kwam ik toch een leuke verrassing tegen! Mama had heel lief een fotolijstje met een foto van mij en mijn hondje ingepakt verstopt in mijn koffer. 

Daarna zijn we meteen boodschappen gaan doen, we hebben wel eens betere ideeën gehad... een paar straten verderop stonden we dan in de Lidl, we hebben eigenlijk nog niets in huis, dus volle bak spullen verzameld die we nodig hadden. Na het afrekenen bedachten we pas dat we weer te voet terug moesten en we maar één bigshopper bij hadden. Op een stukje waar een normaal mens maar 5 min over doet hebben wij een uur gedaan, heerlijk met 32 graden! 

Gelukkig hadden we al afgesproken om te gaan uiteten in St. Julians, daar hebben we de stad verkend, één (misschien toch twee) cocktailtje(s) besteld op het terras en 'De Nederlandse jongeren op Malta' ontmoet/leren kennen. Dan moeten we ook maar even de kroeg van de binnenkant bekijken, toch? Het was een top stapavond!! 

Wat een super leuke eerste dag!