week 50

Jaaa maandag was dan eindelijk de dag van de Holland games. De dag begon ontzettend chaotisch want de beschikbare ruimte was toch ineens niet zo beschikbaar… Op het laatste moment moesten we dan ook van ruimte wisselen en al onze versieringen en spellen verplaatsen. Ook was onze hulpleerkracht er nog niet. De eerste les kwam dus niet zo lekker uit de verf. Toen we eenmaal onze draai hadden gevonden ging de tweede les helemaal TOP! 😄

De dag verliep super goed en de kinderen vonden de spellen, koekhappen (peperkoek), stoelendans en spijkerpoepen geweldig en ook de leerkrachten waren erg enthousiast en te spreken over onze organisatie skills. 😊

Niet alleen maandag was een groot succes, maar ook woensdag was een geweldig leuke dag!

Samen met de kinderen zijn we naar Popeye Village geweest. ‘Het kerstdorpje’ van Malta. Santa-claus woont daar nu even samen met zijn elven die heel hard moeten werken om alle speeltjes af te maken voor de kinderen. 😍

In Mis Martina’s klas zit Gwenn en zij is gediagnostiseerd met een extreme vorm van autisme. Eigenlijk zijn de prikkels in de klas al veel te veel, want in de klas kan Gwenn niet tot nauwelijks zijn. Als het haar te veel wordt gaat ze op de grond liggen en met haar hoofd op de harde grond bonken. Ik kan me niet voorstellen dat ze daar geen hersenschudding van krijgt… Heel heftig dus om constant met haar te moeten werken. Ze communiceert weinig maar heeft een hechte band met haar LSE’er (Daphne), haar wordt het soms teveel en dat voelt Gwenn meteen. Dit keer in de speeltoestellen kon Gwenn geen enkele prikkel verwerken, heel heftig want ze gooit zichzelf zo per ongeluk drie verdiepingen naar beneden… 😦 Het was dus totaal niet veilig voor haar in het klimrek. Daphne kreeg daardoor een soort paniekaanval en wilde deze verantwoordelijkheid niet dragen, waardoor mij gevraagd werd of ik een oogje in het zeil kon houden voor Daphne. Jeetje wat heftig, je wil niet dat een kind zichzelf zoveel pijn doet met haar hoofdstoten op de grond, maar zodra je probeert in te grijpen krijg je zelf een voet in je gezicht. Dat was dan ook uiteraard bij mij gebeurd, recht op mijn neus en viel mijn bril er zelfs van af, daarna bedacht ze dat dat nog niet genoeg was, want ze trok ook nog eens flink aan mijn haren… 😕 Maar alsnog houd ik van haar, wat een lieve meid met veel (ongevraagde) problemen, ik hoop van harte dat zij een rustige plek mag vinden op een andere school, want dat zal haar en Daphne goed doen. 😘

Gwenn is uiteindelijk opgehaald door haar papa en hij heeft haar mee naar huis genomen.

Donderdag en vrijdag waren we weer lekker vrij van stage! 😊

Mooi, want dan hebben we wat meer tijd om uitzoeken hoe het werkt om een nieuwe gasfles op het dak te krijgen, het gas was namelijk als sinds dinsdag op… tenminste dat dachten we aangezien we maar een heel minuscuul vlammetje hadden. Maar liefst drie dagen niet fatsoenlijk kunnen koken/eten. 🤢

Toen Yvo (huisbaas) uitlegde dat je gewoon aan de chauffeur van de vrachtwagen vol met gasflessen moest vragen of hij een nieuwe gasfles kon aansluiten, hoorde we net de toeter van die vrachtwagen. Esra en ik sprongen op en dachten, WE MOETEN NU NAAR BENEDEN. Maar de vrachtwagen was al aan de andere kant van de straat en wij stonden allebei nog in onze sokken.

Vlug trok ik mijn schoenen aan en rende ik naar beneden, eenmaal op straat stond gelukkig de vrachtwagen stil, dus ik rennen ‘Wait Wait, We need gas’. Wat zag het er toch gênant uit… Maar ik was toch wel optijd. 🤣

De meneer tilde de gasfles zo op zijn schouder 6 trappen hoog, maar hij was natuurlijk super mega snel want die gasfles was zwaar. Dus ik weer rennen, rennen, rennen in dat trappen huis. Buitenadem stonden we dan boven op het dak, maar is de fles nou wel echt leeg en welke fles is eigenlijk van ons? Haha ik wist er geen fluit meer van…😅 Ik dacht dat het de rechtse was, dus ik heb hem die maar laten vervangen. Ik vroeg nog aan hem of hij wel echt leeg was, gelukkig zat er nog maar een klein beetje in, dus dat heb ik in ieder geval goed gedaan. 🤗

Toen ik wilde gaan eten koken deed het fornuis het nog steeds niet… Chips, is het dan toch de verkeerde fles geweest? Dus wij weer naar het dak om te kijken of de fles wel goed aangesloten was, maarja weet ik veel hoe dat moet. 😂 Toevallig kwam Jordy op bezoek, maar ook hij wist niet hoe het werkte… En (iets minder toevallig) stond de buurvrouw buiten om voor de 10e keer die dag te paffen, maar zij zei dat de gasfles goed aangesloten was. Dus hebben we Yvo maar gebeld, want ik wist bijna zeker dat het de goede fles was, want die andere was nog voor mijn gevoel zwaar genoeg om nog niet leeg te zijn. Yvo dacht dat die verkeerd aangesloten was en stelde voor om het nog een keer te vragen aan de buren, dus was ik naar de man van de buurvrouw (Martin) gegaan en had ik gevraagd of die ons kon helpen, want Yvo dacht echt dat het aan de aansluiting lag. Na een halfuur proberen bleek toch echt dat er iets mis moest zijn met het fornuis, gelukkig heeft Yvo toen een klusjesman gebeld en is die de dag daarna langs geweest om het te maken. Ja hoor, eindelijk problem solved! 🎉

Zaterdag ben ik naar een huisfeestje geweest en hebben we daar Celine haar verjaardag gevierd en heeft Kim een keertje bij ons gelogeerd. 🤗 Zondag zijn we met ‘De Malta gang’ naar Valletta geweest en hebben we Celine haar verjaardag nog mooi gevierd. Wauw wat is Valletta mooi met kerst. 🤩

En dan op naar de laatste week… 😱